październik

Wystawa „ 50 lat minęło” z okazji jubileuszu Teatru Ziemi Rybnickiej 16 października Na ekspozycji zostaną zaprezentowane archiwalne pamiątki związane z historią Teatru. Wystawa potrwa do 17 listopada     Tyjater To ci Tyjater, godała moja oma Hyjdla, niy wiym kiery tyjater miała na myśli, bo tyn we Rybniku nie był jeszcze wybudowany, a tera bydzie mioł pięćdziesiont lot jak go postawili, a skuli tego je konkurs „Teatr znany i nieznany – wspomnienia”. To sie spominom, piyrszy tyjater zrobił ech na ryczce, ryczka to była scyna, na nij „grały” kukiełki zwiniynte ze papioru i slepione klejym ze monki, łepki miały ze pingpongow przipniyntych szpyndlikami. A piyrsze przedstawiyni widziołech we barze „Palowiczanka”, wystypowały dziecka ze podstawówki, a we tyn dziyń nie trza było tysz iść do szkoły(…). Na rychtyczny tyjater łazili my do Domu Muzyki i Tańca we Zobrzu (…). Skuli tyjatru dostowołech tysz cwaja lub wielgo pochwała i piona ze polskigo.Jak się szło na „Zymsta” abo „Śluby Panieńskie” to niy tsza było siedzieć we szkolnyj ławie, yno pod bindrym we miynkich fotelach we Domu Muzyki i Tańca (…). Tyjater szło tysz łobejrzeć we telewizorze, nojbardzi podoboł mi się„Stary portfel” bo napisoł go moj szulkolega (…). Jo tu się rozpisołło tyjatrach, a tu się rozchodzi ło Teatr Ziemi Rybnickiej, za młodu robiłech niydaleko tego tyjatru, to czasym przełaziłech wele niego pora razy za dziyń. Pora lot słaziłech po schodach przed tyjatrym na stary plac autobusowy, bo z niego łodjyżdżoł mój autobus na Bełk. Naprzeciwko tyjatru była restauracja „Teatralna”, roz byłech tam na muzyce sylwestrowej, a do tyj restauracje bardzo rade chodziły biuralistki z naszej fyrmy po tatar i barszcz ze krokietym a do restauracje właziły łod zadku i kupione jodło przinosiły do biura, przeważnie po wypłacie. We TZR spotkoł mie wielgi zaszczyt, zostołech wysztuchany na spotkanie ze ministrym Janem Mitręgom, a był to chop ślonski, wele mioł ciepnione choby Kalsiyn, godka tysz mioł rychtyk ślonsko gwara, na spotkani z nim zaproszone były dyrektory ze Rybnickigo Zjednoczenia Wynglowego, dyrektory ze grubow, fabryk i fyrmow budowlanych, transportowych, ło sekretorzach ze komitetow niy moga tysz zapomnieć (…). A na deskach tyjatru roz wystympowoł tyjater ze Krakowa, trocha sie te szauszpilery spóźniły, chyba był frup na autobanie, ale we końcu przijechali, na scynie mieli jusz prziszykowane kuloki na sztaplu to się gibko zabrali do roboty (…). Ze szauszpilerami to je tysz rostomancie, jedyn je przistojny i fajnisty, co baby za nim jscajom, a drugigo udzie się wylynkać jak by go spotkać po ćmoku. Tak samo ze szauszpilerinami, rychtyczno szauszpilera to mo cycek i rzić, wciyncie i wyciyńcie. We TZR byłech ze wnuczkom na bojce po kierej bajtle dostały na Dzieciontko geszynki, we pakietkach były graczki i maszkety. Tera pora lot łaża do tyjatru jak wystympujom tam baby ze Koł Gospodyń Wiejskich, a to skuli tego, co wystympujom tam baby ze Bełku i Palowic  moja Nelka tysz tam wystympowała to natirlich musiołech jom zawiyść razym ze klamorami. Oprócz babow wystympowoł tam tysz Marian Makula ze sfojom bandom, śpiywali chyba kolyndy, mono Niebudek abo inkszy szałszpiler śpiywoł: „Maluśki Jezusku, kaj ty nupel mosz?” Makule widziołech tesz jak łodstawioł kabaret na biesiadzie na Naszym Werku i dwa razy we „Pomście” (…). We TZR miołech sposobnośćłobejżeć wystawa łobrazow Mariana Raka, wszystkie łolejne, a we pojszczotku wieli autoportret, a jeszcze na niego ciepnył szajn ze reflektora tyn co tych łobrazow wachowoł, to dobiyro było sie na co podziwać, było to pora lot nazot. Jednego razu rozwiesił tu sfoje łobrazy Jerzy Duda-Gracz, jego łobrozki widziołech jusz pryndzy we „Szpilkach” i we Czynstochowie, ale tu było ich dużo wiyncy. Powiadajom ludzie co kuminiorz przed robotom musi się pomazać gymba i rynce sadzami, tak tysz umazane były te chopki i ludki na łobrazach łot tego Dudy – Gracza(…). Niy wiym czy to latoś, ale była tysz sztuka Japońsko, abo Azjatycko. Jak piykny łobrozek wyglondała tysz scynka żniwno kiero łodegrały gospodynie ze Gotartowic, szły sie ze śpiywym, choby po miedzy, a sie zdało co ciyrczki ciyrczom i słychać bruszyni kosy łosełkom kajś na polu. Na pszotku szła modo matka ze grabiami na ramiyniu, a kole nij mało dziołszka ze zbonkym kiszki, abo kompotu do kośnikow, to sie tak podobało jury i dało im piyrszy prajs, a Bełkowianki dostały nagroda publiczności.                                                                                                           Krzysztof G.

Rytmika,balet prowadzona przez p. Krystynę Kosibę przy akompaniamencie p.Gawlik, p. Haniuk, rok 1966-1967, tańczy Irena Fałat

V Rybnickie Dni Literatury